smak

1. Coś (jest) komuś nie w smak «coś komuś nie odpowiada, nie podoba się»: Geniuś mówi, że najgorsze są takie pyskate baby, co im ciągle coś nie w smak, a tak naprawdę, to im chłopa brakuje. WO 01/04/2000.

2. Coś przypadło komuś do smaku; coś trafia komuś do smaku (w smak)

a) «ktoś uważa, że coś jest smaczne, coś komuś smakuje»: (...) wódka z koroną na etykietce plasuje się w ścisłej czołówce alkoholi sprzedawanych w Szwecji. (...) Z badań przeprowadzonych w Skandynawii wynika, że zawartość butelki przypadła konsumentom do smaku (...). CKM 6/1998.

b) «coś się komuś podoba, odpowiada komuś, jest mile widziane»: Cieszę się, że „Dziennik” przypadł Panu do smaku. W. Gombrowicz, Walka.

3. Obejść się, obyć się smakiem «nie osiągnąć czegoś, czego się pragnie»: Straszliwie wysokie ceny, zwłaszcza na książki nowe z „krajów burżuazyjnych”, sprawiały, że zazwyczaj musiałem obejść się smakiem. A. Libera, Madame. Ewa, która zawsze bardzo chętnie reprezentowała klasę, obyła się smakiem. Wybrano Irkę. H. Ożogowska, Głowa.

4. Trafić komuś do smaku (w smak)

a) «sprawić komuś przyjemność przez podanie tego, na co ktoś ma ochotę, co lubi, co mu smakuje»: Chętnie przyjdę, twoja żona umie trafić mi w smak (...) ostatnio były takie pyszne pierożki... Roz tel 1997.

b) «usatysfakcjonować kogoś zrobieniem czegoś, co mu się podoba»: Chyba trafiłeś mu do smaku swoim wystąpieniem (...). Roz bezp 1999.